ساحل بوشهر . پاییز ۱۳۸۴

نظرات 4 + ارسال نظر

من هنوز برا عکس قبلیتون کامنت ننوشته بودم که یهو نمی دونم باد از کدوم سمت بردش شاید از سمتی که خبر از مرگ و اعدام در وب ها رخنه کرده
شاید . اما من برا پست قبلیتون می خوام یه چیزی بگم
عکاس !
این روزها میل کودکی ات به چه سمت میرود ؟
از پاز ل هایت بازکه گنبد ساخته ای
مگر
از یاد برده ای
روزی را که دردهایمان تا انتهای بی نوکی
میان آسفالت های داغ
لگد شد بی هیچ بسم الله

این عکسه هم خیلی قشنگ بود
اما کاش حسش درد ناک نبود .

نمی خوادفکر کنم کسی مرده
من مهربونی رو میبینم که داره
خواب بچه هاشو میبینه
و از بد بختی های زمونه راحت شده .
رویا
خیال
و لذت خاطرات
رو دوست دارم از این تصویر کش برم

خوشحال میشم شعرم رو اگه بخونید .
http://binok.blogfa.com/

مهدی 1387,03,26 ساعت 15:20 http://mahdiphoto.blogsky.com/

سلام
عکس دردناکی است کامنت خانم ابراهیمی چقدر به جا بود
مگر از یاد برده ای ...
موفق باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد